Parijs in 1 dag

Bonjour!

De kids hebben al enkele Franse woordjes geleerd en vooral Sara vindt het erg leuk om mensen in het Frans te begroeten. Na het ontbijt vertrokken we naar hartje Parijs. Al hebben wij al eerder met trein, metro en bus naar een grote stad met de kinderen gereisd, toch blijft het een groot avontuur om via deze manier te reizen. De kinderen keken hun ogen uit en namen alle indrukken zorgvuldig in zich op. En wij keken met trots naar onze meiden, hoe ze met grote ogen de omgeving in zich opnamen. 

Met de hand van de meiden in de onze geklemd, liepen wij door het 18th arrondissement richting de eerste bezienswaardigheid. Door de drukke straatjes met vele souvenirshops liepen we omhoog en zagen we de Sacre-Coeur (De baseliek, ligt 130 meter hoog op de heuvel Montmartre).  Dat was een magisch moment, want uit het niets zie je ineens een immens prachtige kerkgebouw. Papa Piet viel in de ene verbazing na de andere, want eigenlijk had hij Parijs nooit écht goed bekeken. Na wel 100 traptreden, hadden we ons tweede 'wow-moment'. Wat een uitzicht! Met zijn viertjes zaten we op een bankje om hiervan te genieten.

Het leek ons een leuk idee om een tour te doen met 'Le petit train Montmartre', om ook de vermoeide benen van Sara en Julia te sparen. Onderweg ernaartoe passeerden we een leuk Frans koffietentje tegenover de Moulin Rouge en besloten om daar even te gaan zitten. Ondanks dat de meeste Parijzenaren in het drukke verkeer van toeteren houden en 'een kort lontje' achter het stuur kunnen hebben, zijn de mensen op straat, in het hotel en in bistro's super aardig. Julia zag ineens de opstapplaats van het treintje, dus na een drankje, stapten we daar op. Achter ons zaten mensen van ongeveer 70 jaar uit Nieuw-Zeeland. Die waren op doorreis in Europa. Erg bijzonder om mensen te spreken, die aan andere kant van de wereld wonen. Het treintje rijdt rond in de omgeving van de Sacre-Coeur en de Montmarte. Sara heeft op haar tekening (zie foto), één van de schilders op de Montmartre in details getekend. Zelfs heeft ze de schilder op de tekening een Franse baret op zijn hoofd gegeven. Een compliment voor haar tekening!

Na de tour stapten we in de metro op weg naar de volgende activiteit. Fietsen door Parijs, georganiseerd door Baja Bikes Parijs. Het is een internationale organisatie (wereldwijd, die onder andere leuke bike tours met gids in grote steden organiseren). We hadden voor een Nederlandse gids gekozen, een gezellige Amsterdammer (geboren in de Jordaan) van 60 jaar, genaamd Chris. Hij heeft 15 jaar in Amerika gewoond, heel wat jaren in België en woont nu in Parijs met zijn vriendin. Hij kent de stad heel goed en óók de geschiedenis van Parijs. Het kan niet anders of Chris is geschiedenisleraar geweest. We hoorden veelal welke gebeurtenissen rond de 17e, 18e en 19e eeuw zich hadden afgespeeld onder andere met Napoleon (de vroegere legeraanvoerder en keizer). Hoewel Sara zich erg interesseerde in de verhalen van de geschiedenisleraar, haakte Julia al af bij de derde stop. In kindertaal heb ik de geschiedenisles proberen te vertalen. Een tour van drie uur voor de jongste was misschien wat ambitieus, maar het eindpunt van de fietstocht maakte alles goed. De Eifeltoren! In koor zeiden de meiden 'WOW'... Weer dat magische gevoel kwam naar boven. 

In een vogelvlucht hebben we Parijs aan de meisjes kunnen laten zien. Dat was ons doel en dat is gelukt. Wellicht gaan ze er later als ze wat groter zijn, nog een keer heen. Maar voor nu, op deze leeftijd is het goed denken wij. Ze hebben de hoogtepunten van deze prachtige stad gezien, van de Sacre Coeur, Montmarte, de buitenkant van het Louvre, de Arc de Triomphe, het Paleis van Versailles, de Seine, Notre-Dam met als kers op de taart de Eifeltoren. 

Kortom, het was een intensief, maar leuk dagje. Voldaan en met een gevuld buikje, reisden we weer terug via metro en trein richting het hotel. Dat was het eerste avontuur van onze reis, Parijs! De stad van de liefde, de mode en het licht...