Parijs!

Vanochtend vertrokken we naar de stad van de liefde.... Parijs! Met een volgeladen auto en zelf opgevouwen en bijna met ons gezicht tegen de ruiten geplakt, reden we weg uit ons pittoreske dorpje richting Frankrijk. Sara en Julia waren super lief achterin, met af en toe een zucht en een herhaalde zin "zijn we er al bijna"? Het antwoord luidde vaak "Ja! Bijna! Nog een kleine twee uur".  

Na twee pitstops bereikten we de grote stad. Nog maar een paar kilometer en dan zijn we er... Nog nooit hadden we zoveel stoplichten bij elkaar gezien (Yes! Die konden we wegstrepen op de reisbingo). Het was heel druk met auto's, bussen, taxi's, voetgangers, scooters, fietsers... Overal vandaan kwam er verkeer aan en Sara slaakte een diepe zucht en riep vervolgens dat ze heel blij is dat ze in het rustige Zevenbergen woont en Julia beaamde dat. Terwijl wij rondjes bleven rijden en onze navigatie steeds de kluts kwijtraakte, twijfelde we steeds meer of we wel goed zaten. De batterijen van onze telefoons waren leeg en de stekker zat achterin de koffer. Toch maar even proberen te stoppen om de stekker te pakken, zodat we op de navigatie van de telefoon de weg verder konden voortzetten. "Wat! Nog 38 minuten"? Na een sightseeing in eigen auto door de stad, kwamen we dan eindelijk in ons hotel aan. Een uurtje later dan gepland, maar ach, we hebben al iets van Parijs kunnen zien. Nu lekker slapen en morgen weer een nieuwe dag! Nu al zin in!